Doel, België

1/1000sec. f5 40mm iso200

Terwijl heel Nederland in rep en roer is vanwege de gebeurtenissen op Koninginnedag verbleven wij in België. Piet en Ad gingen mee naar het plaatsje Doel. Hier speelt voor de bewoners ook een drama af. Het hele dorp moet wijken voor het oprukkende havengebied rond Antwerpen. Een hele rare situatie tref je daar aan. Vele verlaten huizen van mensen die al zijn vertrokken en vele huizen die nog zijn bewoond omdat de bewoners zich verzetten tegen vertrek. Er zijn al veel lege plekken waar eens huizen stonden. Ook nu waren zware machines bezig met slopen. Op bovenstaande foto zie je het plaatselijke café waar het terras is opgesteld. Er tegenover staan lege huizen. Op de achtergrond het nog in gebruik zijnde politiebureau. Een vrachtwagen met resten van een huis komt aanrijden om zijn lading te gaan dumpen.
1/100sec. f7.1 25mm iso200

Van de huizen die nog bewoond zijn worden de tuinen nog perfect bijgehouden. De buren zijn al vertrokken en daar is het rond het huis een wildernis. In de vele verlaten huizen kom je van alles tegen. In sommige huizen tref je nog meubilair aan. Andere zijn van binnen gesloopt, Aanrechten kapot geslagen en deuren uit de sponningen gerukt. Het viel ons op dat in sommige huizen veel speelgoed is achtergelaten. Dit geeft het toch al bizarre dorp een nog bizarderde sfeer mee.

Wat kan dit zijn?

1/30sec. f/9 50mm iso 100

Ja, wat is dit? Je ziet ogen...klopt. Ogen op steeltjes. Dit is een close-up foto van een kreeft, uit Canada. Hebben ze dat beest helemaal uit Canada naar hier gehaald om te eindigen als gerecht. We hebben een kok in huis en dat zullen we weten. Ik zelf hou helemaal niet van vis en al helemaal niet als het veel poten en scharen heeft. En als je dan weet hoe zo'n beest aan z'n einde komt, brrr. Maar het is wel mooi om te fotograferen, als hij nog leeft tenminste. Tjonge wat is dit een ingewikkeld in elkaar gezet dier. Mooie kleuren en drukke vormen. Dan zitten we even later aan tafel, Kevin met z'n kreeft en ik met een gehaktbal. Ik weet het, dat is ook een beest geweest. Maar 't is toch anders.

Blob Eindhoven

1/320sec f/2.8 7mm iso200 compactcamera

We zijn bezig om achter de Admirant in Eindhoven een project neer te zetten. Het Groot Blok en het Plint heten twee bouwwerken. Een derde is de Blob. In het Nederlands betekent dat bobbel. Een omstreden project, vanwege de vorm en materiaalgebruik maar vooral omdat men bij de Witte Dame vindt dat hun uitzicht belemmerd wordt. Gelukkig hebben wij met die discussies niets te maken, wij bouwen gewoon door. En daar maken we dan geregelt weer foto's van. Vanmorgen was een uitvoerder in het katbakje van de kraan van mijn collega om foto's te maken. Daarop heb ik mijn kraan met de contragiek zijn richting in gedraaid. Zodoende komt de giek dan vrij dichtbij zodat ik deze foto kon maken. Op de achtergrond de Mediamarkt en Piazza.

25 jaar

Als je dit ziet kan het van alles betekenen. 25 jaar...leeftijd? Helaas niet, dat was eens lang geleden. Gisteren werd bij Heijmans gevierd dat ik 25 jaar in dienst ben. Het is eigenlijk al bijna 26 jaar maar dat maakt verder niet uit. Samen met 2 mensen die in de VUT gingen en nog een persoon die er net zo lang is als ik werd ons een receptie aangeboden. Natuurlijk werden er veel lovende woorden over ons uitgestrooid, da's wel leuk want dat gebeurd niet iedere dag, ha ha. Tijdens de receptie heb ik een boek overhandigd aan onze directeur, Miel van Hutten. Dit boek bevat foto's welke ik heb gemaakt voor Heijmans in 2007 en 2008. Miel was aangenaam verrast door het fotoboek, sterker nog, hij was zelfs héél enthousiast. Wat ik toen nog niet wist is dat hij zelf ook een fanatiek amateur fotograaf is. En de overeenkomsten zijn nog groter want hij fotografeerd met dezelfde spullen als ik. Hij heeft ook een Olympus E-3. Maar er is toch wel een verschil, de lens die ik al zo lang op mijn verlanglijstje heb staan heeft hij wel. Dat is de Zuiko 7-14mm. Ik mag deze lens een keer uitproberen heeft hij mij beloofd. Ik hik namelijk nog tegen de aanschafprijs aan. gebruik ik hem daarna wel genoeg om deze prijs te rechtvaardigen. Een leuke bijkomstigheid van het 25 jarig jubileum is dat er ook een leuke envelop aangeboden werd. Misschien dat ik deze lens nu wel aanschaf. Maar dan niet voordat ik hem eerst heb uitgeprobeerd. Terug naar gisteren. Na de receptie werd ons een diner aangeboden in restaurant Ons Kabinet in Vught. Op de foto zie je een mooi opgemaakt bord, dit was het dessert dus het laatste gerecht van die avond. Even later maakte ik ook nog de blunder van de dag. Miel wilde namelijk dat ik nog iets in het fotoboek zou schrijven. Dat kwam nogal onverwacht. Dan komt ook nog iedereen om je heen staan om te kijken wat ik dan in dat boek zou gaan schrijven. Maar door al het alcohol gebruik was ik niet meer zo snel in het bedenken van een tekst. Terwijl ik de eerste zin aan het schrijven was ben ik al verder in gedachte bezig met de volgende regel. Dan maak ik een joekel van een spellingfout. Een pen is geen tekstverwerker, je kunt niet herstellen. Wat er staat, staat er. Tja...

portretdag Someren

1/250sec. F/5.6 34mm iso100

De laatste dag dat we foto's hebben gemaakt voor het Someren project. Ditmaal geen moeilijke onderwerpen zoeken om te fotograferen. Vandaag alleen portretten. Met z'n zessen liepen we in het centrum van Someren en we probeerden zoveel mogelijk mensen op de foto te zetten. Het idee hier achter is om in het gemeentehuis van Someren enkele grote collages te hangen welke bestaan uit deze portretten. Het formaat van deze collages is nog niet bekend, maar het mooiste is het als ze écht groot worden. De foto die je hier ziet is van iemand die haar laatste dag viert als niet getrouwd. Ze trekt hier een gezicht van "moet ik nu huilen of lachen". Ik weet ook niet wat ze het beste kan doen. Volgens de statistieken is de kans in ieder geval groot dat ze over enkele jaren weer vrijgezel is. Achter haar aan fietsten een hele colonne vriendinnen die er wel lol in hebben. Ze zullen vandaag waarschijnlijk niet al te nuchter afsluiten.

Weekend België 2

1/250sec. f/5.6 54mm iso500

Gisteren was het zo mistig en triest dat ik niet één foto heb gemaakt. s'Middags om 2 uur was het zo donker dat het leek alsof het bijna avond was. We wilden eigenlijk naar Brugge gaan. Maar vanwege de ronde van Vlaanderen was de gehele binnenstad van Brugge afgesloten voor het verkeer. Ook waren alle parkeerplekken in het centrum afgesloten. Dus over naar vandaag (zondag). De wielerkaravaan komt ook door Torhout. Een kilometer of wat van het hotel konden we niet verder rijden. Hier stonden al mensen in afwachting van het wielerspektakel. Daarom de auto maar aan de kant gezet en ons in het gezelschap gemengt. De man op de foto had ons heel wat te vertellen maar ik verstond er geen snars van. Ik maakte een opmerking over het feit dat hij s'morgens om 10 uur al met een blik Jupiler bier langs de kant van de weg staat. En dat hij met deze temperatuur in ieder geval zijn bier niet hoeft te koelen. Soms verstond ik een woord...camion, gendarme, aléé, kwaai en dat was het wel zo ongeveer. Ik knikte maar wat op goed geluk en maakte soms een opmerking als amaai. Het vlaggetje is het enige wat we konden meepikken uit de reclamekaravaan. Het stond hem goed samen met het bier. Even later legde hij het vlaggetje in zijn auto en kwam terug met en nieuw blikje bier. Amaai.

1/500sec. f/5.0 14mm iso400

1/640sec. f/5.6 54mm iso500

Ongelooflijk hoe snel deze mannen fietsen. Op de klok van de eerste auto kun je zien dat het 10:12 uur is. Als ze volgens planning zijn vertrokken in Brugge hebben ze 12 minuten gereden tot aan Torhout. Even later deden wij er met de auto een kwartier over. Hier kun je goed zien hoe mistig het was. De helikopters zagen we in een wei staan. Ze konden nog niet vliegen vanwege de mist. Ik heb nog nooit foto's gemaakt van een voorbij razend wielerpeleton. Om het zekere voor het onzekere te nemen heb ik de iso waarde opgeschroefd naar 500. Ik wist dat er maar enkele seconden zijn om te fotograferen, dan is het allemaal al weer voorbij. Je hebt geen tijd om je camera anders in te stellen als het niet goed blijkt te zijn. Dan moet je nog een plekje zien te bemachtigen tussen het publiek. Ik had me al voorgenomen om een laag standpunt in te nemen. En dan is het zover. Plotseling is het windkracht 5 vanwege de luchtverplaatsing van de renners en motoren. Dan rijden ze nog zowat de vouwen uit mijn broek. Alléé, "hebt ge goeie foto's kunnen maken", vroeg een Vlaamse wielersupporter toen het allemaal voorbij was. Ik liet hem de foto's zien. Amaai, da's schoon gedaan, complimenteerde hij mij. Ik was zelf ook wel tevreden. We zijn nog naar Brugge gereden waar men druk doende was om de diverse podia weer af te breken. Op het moment dat we besluiten om weer naar Nederland terug te rijden breekt de zon flauw door. Thuis aangekomen meteen de televisie aangezet om de wedstrijd te bekijken. En wat zien we, in de omgeving waar we gisteren nog geweest zijn in een trieste mistige sfeer schijnt nu volop de zon.

Weekend België, Kasteel d'Aertycke

3,2 sec. f/5.0 23mm iso800

In januari hebben we een weekendje België geboekt. Het leek afgelopen vrijdag alsof we het niet beter hadden kunnen plannen. Vrijdagmiddag gaf de thermometer in de auto 24 graden aan toen we in Antwerpen in de file stonden. Zonnebril op en voor het eerst de airco aan dit jaar. Ons humeur kon niet kapot. In gedachte zag ik mezelf al op een terrasje zitten achter een groot glas Belgisch bier. Meer hoe dichter we bij Torhout kwamen hoe neveliger het werd. De nevel veranderde in dichte mist. De zonnebril moest af, de airco uit en de verwarming aan. De thermometer gaf nog een luttele 11 graden aan. Aangekomen in hotel d'Aertryke lieten we ons bij de receptie vertellen dat het vanmorgen nog mooi weer was. Dat hebben wij weer. Het hotel is gevestigd in het voormalig koetshuis bij het kasteel. Een raar gegeven, het hotel wordt gerunt door één persoon. Deze moet 20 kamers bijhouden, de receptie beheren, de bar beheren, het ontbijt verzorgen. Knap gedaan want we kwamen niets te kort. Bijgaande foto toont het kasteel waar je voortreffelijk kunt dineren.

Wij zullen doorgaan...

Werken in de bouw is zwaar. Dat is zonder meer waar. Moet je dat laten zien door het werk wat men doet? Dat zie je hier ook wel. In de middagpauze wordt het brood snel opgegeten en dan nog even de ogen dicht. Een hazeslaapje om weer op te laden voor de middag. Dan moet je bedenken dat onze regering wil hebben dat we door werken tot ons 67e jaar. Ik hoop dat ze deze blog ooit zullen lezen. Dat het werk in de bouw zwaar is illustreren deze foto's. Als men moet werken tot de 67 jaar heeft de bouwvakker niet genoeg meer aan een half uurtje middagpauze. Dan kunnen ze beter de werktijd en de pauzes omdraaien. Half uurtje werken en dan een paar uurtjes de ogen dicht.