Urban 2

HDR 1/25sec. f/5 17mm 400iso -1stop

Na eerdere ervaringen met urban fotografie toch nog maar een keer op pad. Met enkele fotovrienden van Fotokring Beeldhoek naar België geweest. Een verlaten casino was dit keer ons doel. Het ging een stuk makkelijker deze keer. We hoefden geen halsbrekende toeren uit te halen om binnen te komen. We konden gewoon door de voordeur naar binnen. Er werd niet geschoten en er werd geen hond op ons losgelaten. Dat fotografeerd een stuk relaxter. In een ruimte kwamen we dit bad tegen. Blijkbaar moet je in een casino ook in bad kunnen. Vanwege het zwarte geld? Volgens mij wordt dit bad door iedere urban fotograaf die hier komt wel vastgelegt. Maar iedereen geeft zijn eigen interpretatie aan de afwerking van de foto. Dit is dus de mijne.

Niet meer in Eindhoven.

Dit is de laatste foto die ik heb gemaakt van de Blob in Eindhoven. Mijn kraan is enkele weken geleden al gedemonteerd. Sindsdien heb ik op de 2e kraan gedraaid die bij het Groot Blok staat. Deze gaat morgen weg. Ik heb er veel foto's gemaakt voor Heijmans. Dus is dat nu ook afgelopen. Nu eerst een tijdje Nederland rondzwerven middels inval werkzaamheden bij collega's. En dan? Misschien Venlo, misschien Asten, ik zie wel. Toch jammer dat het weer gedaan is in Eindhoven. Het was een leuk werk met fijne collega's. Ook de middagpauze in de stad zal ik wel missen. Bovenstaande foto heb ik gemaakt vanaf de contragiek van de kraan van mijn collega Wil. Eigenlijk kreeg ik de Blob niet in één keer op de foto. Daarom heb ik drie foto's aan elkaar gestitched. Lang leve Photoshop.

Nog meer lente.

1/40sec. f/4.5 17mm iso160


Hoeveel vogels kunnen er in een nestje?
Moeder vogel heeft een nestje gemaakt om haar jongen uit te kunnen broeden. Maar ze heeft de behuizing wel iets te klein ingeschat. Zou ze dan niet weten dat ze eigenlijk wat teveel eieren heeft gelegd? Bij mensen loopt het ook wel eens uit de hand als er een zes- of achtling wordt geboren. Maar als ik goed heb geteld liggen hier 12 vogels in de krappe behuizing. Ze liggen in het rond met de snaveltjes naar buiten. Daar tussen liggen nog twee kleintjes en daar weer bovenop nog een. Tijd om uit te vliegen zou ik zeggen. Want als ze nog ietsje groeien barst het nest uit z'n voegen.

Na de regenbui

1/100sec. f/13 50mm iso800


1/40sec. f/9.0 54mm iso400

Als het voorjaar is wordt de tuin weer opgeknapt. Diverse bloempotjes worden weer van verse plantjes voorzien. Omdat we in de vrijwel bloemloze winter niet veel kleur zien is het weer fris en vrolijk buiten. Ik weet niet of jullie dat ook hebben maar als die bloempjes er weer staan moet ik er toch weer even met mijn camera neus induiken. Als het heeft geregend is het extra fris en kleurig. Door de druppels kun je beter inschatten hoe klein zo'n bloemetje is. Zonder de druppels is dat een stuk lastiger. Allerlei rare standjes moet je dan aannemen om de gewenste compositie te verkrijgen. Ik heb er niet op gelet, maar als de buren me zo bezig zouden zien.... En na een serie foto's kan mijn broek weer in de was. Je moet er wat voor over hebben, nietwaar?

Fototentoonstelling gemeentehuis Someren

Bovenstaande foto: opening door wethouder Martien Kusters.
Vandaag was het zover. De foto tentoonstelling is geopend. De gemeente Someren heeft ons (fotokring Beeldhoek) vorig jaar benaderd om foto's te maken van Someren, en dan met name de gemeentelijke inbreng. Ik heb meerdere malen geschreven over dit 'moeilijke project'. Ik ben enkele keren een beetje van het concept 'close' afgeweken. Achteraf hebben meerdere mensen dit gedaan en ik mag wel zeggen dat het een succes geworden is. Best wel trots kan ik zijn op het feit dat 3 van mijn foto's zijn uitverkoren door de kunstcommissie om extra groot (1,5 meter) in het gemeentehuis te hangen. De tentoonstelling blijft een heel jaar te bezichtigen. Na de diverse toespraken vandaag was er gelegenheid om de foto's te bekijken. Ik heb nog niet alles gezien omdat ik bij het punt aan kwam waar de wijn en een biertje klaar stond. Morgen tijdens de open dag in het gemeentehuis nog maar even terug om de rest te bekijken. Na de tentoonstelling ben ik nog op bezoek geweest bij oud fotoclub lid Bets en haar vriendin Anne. Bets heeft een visuele handicap wat haar enkele jaren geleden dwong om afscheid te nemen van de fotoclub. Maar Bets maakt nog steeds foto's en van die foto's maakt ze powerpoint presentaties. Ongelooflijk knap. En haar foto's mogen er nog steeds zijn. Wat hebben wij het dan gemakkelijk. Daar sta je normaal niet zo bij stil.

Een van de foto's die in het groot zijn afgedrukt is van de Vendrig silo's op het industrieterrein in Someren.

Eerste urban probeersel.

1/320sec. f3.5 14mm iso500

Met fotovriendin Petra afgesproken dat we vandaag eens een poging gingen wagen om op de Urban toer te gaan. We hebben internet afgezocht voor interessante lokaties. We togen vanmorgen naar België want daar moet je blijkbaar zijn voor urban fotografie. Ons doel was een verlaten mijn. Daar aangekomen bleek het nog niet mee te vallen om er binnen te komen. Alles zit pot dicht. De deuren zijn voorzien van stevige kettingen en de muren zijn te hoog om overheen te klimmen. Dat kan zeker niet met alle fotospullen die we mee sjouwden. Maar gelukkig had Petra gelezen dat je flink moest klimmen om binnen te komen. Na het hele complex te hebben rondgelopen (waar je tenminste kon komen) vonden we een punt waar het dan moest zijn volgens ons. We begonnen een stijle helling te beklimmen en al snel zagen we dat we goed zaten. Er was op dit punt al meer voetvolk omhoog geklauterd. We kwamen zowaar in het immens grote complex aan. Het was even zoeken waar je kunt lopen, vooral op donkere plekken. Regelmatig gaapte een diep gat in de vloer waar je zo 20 meter naar beneden keek. Maar we kwamen om te fotograferen en dat deden we dan ook. We hebben ten slotte niet al die moeite voor niets gedaan. Op de bovenste foto kun je zien dat alles dichtgegroeid is. Alle ramen zijn kapot en het is een grote rotzooi maar de sfeer die er hangt is wel mooi.
1/30sec. f4.5 14mm iso400

Vele ruimtes waar ooit veel mensen hebben gewerkt. Ik weet niet wat er in deze hal ooit gebeurde. Bovenin hing een takel, dus werd er met zwaar spul gewerkt. Sommige ruimtes waren beter herkenbaar, daar waren bijv. de douches en klerenkastjes. Hoe langer we er rond doolden hoe viezer we zelf werden. Thuis ook maar even onder de douche.

Wij komen alleen maar foto's schieten.

1/100sec. f3.5 46mm iso500


1/8sec. f4,5 14mm iso400

Eenmaal binnen bleken we niet alleen te zijn. Nu had ik verwacht dat we wel meer fotografen zouden kunnen tegenkomen. Maar wij waren de enige die er waren om foto's te schieten. We kwamen gevaarlijk uitziende mensen tegen die een geweer in de hand hadden. Eerst dacht ik aan paintballen. Maar toen even later een eindje van mij vandaan bovenin een ruit sneuvelde wist ik dat dit geen paintballen waren. De lui waren met scherp aan het schieten. Toen we ze tegen kwamen probeerden we te vragen wat dit voor geweren waren. Maar ons Frans is niet van dien aard dat we hier aan uit kwamen. Een biertje bestellen op een terras is geen probleem maar dit is toch iets anders. Het waren in ieder geval geen luchtbuksen. Die kunnen maar 1 schot lossen en dit ging van ratatatatatata. We konden wel begrijpen dat ze het geen probleem vonden als we foto's maakten van hen. Dit vond ik eigenlijk nog leuker dan het gebouw fotograferen. En als we dicht bij hun stonden schoten ze in ieder geval niet op ons. Maar ze schoten op elkaar in groepjes van 2. Dus was het toch opletten. Wij komen om foto's te maken en we laten ons niet tegenhouden nu we zover zijn. Nog vele malen zagen we kogel(tjes)? inslaan maar wij zijn niet geraakt. Op de terugweg hebben we ook de stijle hellingen zonder vallen overwonnen. Maar als we bijna beneden zijn, begint plotseling een man naar ons te schreeuwen. Volgens hem liepen we door zijn tuin. Volgens mij liepen we gewoon door troep en rotzooi maar het was blijkbaar zijn tuin. Hij verdween even en kwam plotseling terug met een hond. Die liet hij op ons los. Het was een soort hond die bij ons een muilkorf om moet. Blijkbaar lust hij geen goedwillende Nederlandse fotografen want hij beet ons niet. Tegen de man begonnen we Nederlands te praten en dat kon hij op zijn beurt weer niet. Hij riep de hond terug en gaf het op. Het heeft toch geen zin om tegen mensen te schelden die je niet verstaan. Als dat altijd zo gaat weet ik niet of urban fotografie mijn hobby zal worden.

Weer een nieuw boek uit.

Eindelijk is hij er. Het nieuwe fotoboek. 172 pagina's met foto's gemaakt in 2008.
Je kunt dit boek ook zelf bestellen maar ik ben bang dat dit niet zal gebeuren. Ik heb het boek in het grootste formaat gemaakt en dan 172 pagina's maakt het allemaal wat prijzig. Misschien (als er belangstelling is) alles nog eens overdoen in een kleiner formaat.
Je kunt hier 8 pagina's inkijken. Ook kun je alle boeken zien van mijn hand welke publiek zijn, als je in de zoekbalk helemaal bovenaan Lierop intikt kom je er wel.